успу́чвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. успу́чвальнік успу́чвальнікі
Р. успу́чвальніка успу́чвальнікаў
Д. успу́чвальніку успу́чвальнікам
В. успу́чвальнік успу́чвальнікі
Т. успу́чвальнікам успу́чвальнікамі
М. успу́чвальніку успу́чвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)