даго́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даго́длівы |
даго́длівая |
даго́длівае |
даго́длівыя |
| Р. |
даго́длівага |
даго́длівай даго́длівае |
даго́длівага |
даго́длівых |
| Д. |
даго́дліваму |
даго́длівай |
даго́дліваму |
даго́длівым |
| В. |
даго́длівы (неадуш.) даго́длівага (адуш.) |
даго́длівую |
даго́длівае |
даго́длівыя (неадуш.) даго́длівых (адуш.) |
| Т. |
даго́длівым |
даго́длівай даго́дліваю |
даго́длівым |
даго́длівымі |
| М. |
даго́длівым |
даго́длівай |
даго́длівым |
даго́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даго́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| даго́дна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
даго́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даго́днасць |
| Р. |
даго́днасці |
| Д. |
даго́днасці |
| В. |
даго́днасць |
| Т. |
даго́днасцю |
| М. |
даго́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
даго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даго́днік |
даго́днікі |
| Р. |
даго́дніка |
даго́днікаў |
| Д. |
даго́дніку |
даго́днікам |
| В. |
даго́дніка |
даго́днікаў |
| Т. |
даго́днікам |
даго́днікамі |
| М. |
даго́дніку |
даго́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
даго́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даго́лены |
даго́леная |
даго́ленае |
даго́леныя |
| Р. |
даго́ленага |
даго́ленай даго́ленае |
даго́ленага |
даго́леных |
| Д. |
даго́ленаму |
даго́ленай |
даго́ленаму |
даго́леным |
| В. |
даго́лены (неадуш.) даго́ленага (адуш.) |
даго́леную |
даго́ленае |
даго́леныя (неадуш.) даго́леных (адуш.) |
| Т. |
даго́леным |
даго́ленай даго́ленаю |
даго́леным |
даго́ленымі |
| М. |
даго́леным |
даго́ленай |
даго́леным |
даго́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даго́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даго́лены |
даго́леная |
даго́ленае |
даго́леныя |
| Р. |
даго́ленага |
даго́ленай даго́ленае |
даго́ленага |
даго́леных |
| Д. |
даго́ленаму |
даго́ленай |
даго́ленаму |
даго́леным |
| В. |
даго́лены (неадуш.) даго́ленага (адуш.) |
даго́леную |
даго́ленае |
даго́леныя (неадуш.) даго́леных (адуш.) |
| Т. |
даго́леным |
даго́ленай даго́ленаю |
даго́леным |
даго́ленымі |
| М. |
даго́леным |
даго́ленай |
даго́леным |
даго́леных |
Кароткая форма: даго́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даго́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даго́льваюся |
даго́льваемся |
| 2-я ас. |
даго́льваешся |
даго́льваецеся |
| 3-я ас. |
даго́льваецца |
даго́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
даго́льваўся |
даго́льваліся |
| ж. |
даго́львалася |
| н. |
даго́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даго́львайся |
даго́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даго́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даго́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
даго́льваю |
даго́льваем |
| 2-я ас. |
даго́льваеш |
даго́льваеце |
| 3-я ас. |
даго́львае |
даго́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
даго́льваў |
даго́львалі |
| ж. |
даго́львала |
| н. |
даго́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
даго́львай |
даго́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
даго́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.