Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыскрымінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыскрыміну́ю дыскрыміну́ем
2-я ас. дыскрыміну́еш дыскрыміну́еце
3-я ас. дыскрыміну́е дыскрыміну́юць
Прошлы час
м. дыскрымінава́ў дыскрымінава́лі
ж. дыскрымінава́ла
н. дыскрымінава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыскрыміну́й дыскрыміну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыскрымінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскрыміна́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыскрыміна́нт дыскрыміна́нты
Р. дыскрыміна́нта дыскрыміна́нтаў
Д. дыскрыміна́нту дыскрыміна́нтам
В. дыскрыміна́нт дыскрыміна́нты
Т. дыскрыміна́нтам дыскрыміна́нтамі
М. дыскрыміна́нце дыскрыміна́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дыскрыміна́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыскрыміна́тар дыскрыміна́тары
Р. дыскрыміна́тара дыскрыміна́тараў
Д. дыскрыміна́тару дыскрыміна́тарам
В. дыскрыміна́тар дыскрыміна́тары
Т. дыскрыміна́тарам дыскрыміна́тарамі
М. дыскрыміна́тары дыскрыміна́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дыскрымінацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскрымінацы́йны дыскрымінацы́йная дыскрымінацы́йнае дыскрымінацы́йныя
Р. дыскрымінацы́йнага дыскрымінацы́йнай
дыскрымінацы́йнае		 дыскрымінацы́йнага дыскрымінацы́йных
Д. дыскрымінацы́йнаму дыскрымінацы́йнай дыскрымінацы́йнаму дыскрымінацы́йным
В. дыскрымінацы́йны (неадуш.)
дыскрымінацы́йнага (адуш.)		 дыскрымінацы́йную дыскрымінацы́йнае дыскрымінацы́йныя (неадуш.)
дыскрымінацы́йных (адуш.)
Т. дыскрымінацы́йным дыскрымінацы́йнай
дыскрымінацы́йнаю		 дыскрымінацы́йным дыскрымінацы́йнымі
М. дыскрымінацы́йным дыскрымінацы́йнай дыскрымінацы́йным дыскрымінацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дыскрыміна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыскрыміна́цыя
Р. дыскрыміна́цыі
Д. дыскрыміна́цыі
В. дыскрыміна́цыю
Т. дыскрыміна́цыяй
дыскрыміна́цыяю
М. дыскрыміна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскрэдытава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыскрэдытава́нне
Р. дыскрэдытава́ння
Д. дыскрэдытава́нню
В. дыскрэдытава́нне
Т. дыскрэдытава́ннем
М. дыскрэдытава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыскрэдытава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскрэдытава́ны дыскрэдытава́ная дыскрэдытава́нае дыскрэдытава́ныя
Р. дыскрэдытава́нага дыскрэдытава́най
дыскрэдытава́нае		 дыскрэдытава́нага дыскрэдытава́ных
Д. дыскрэдытава́наму дыскрэдытава́най дыскрэдытава́наму дыскрэдытава́ным
В. дыскрэдытава́ны (неадуш.)
дыскрэдытава́нага (адуш.)		 дыскрэдытава́ную дыскрэдытава́нае дыскрэдытава́ныя (неадуш.)
дыскрэдытава́ных (адуш.)
Т. дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́най
дыскрэдытава́наю		 дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́нымі
М. дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́най дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дыскрэдытава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскрэдытава́ны дыскрэдытава́ная дыскрэдытава́нае дыскрэдытава́ныя
Р. дыскрэдытава́нага дыскрэдытава́най
дыскрэдытава́нае		 дыскрэдытава́нага дыскрэдытава́ных
Д. дыскрэдытава́наму дыскрэдытава́най дыскрэдытава́наму дыскрэдытава́ным
В. дыскрэдытава́ны (неадуш.)
дыскрэдытава́нага (адуш.)		 дыскрэдытава́ную дыскрэдытава́нае дыскрэдытава́ныя (неадуш.)
дыскрэдытава́ных (адуш.)
Т. дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́най
дыскрэдытава́наю		 дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́нымі
М. дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́най дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́ных

Кароткая форма: дыскрэдытава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дыскрэдытава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскрэдытава́ны дыскрэдытава́ная дыскрэдытава́нае дыскрэдытава́ныя
Р. дыскрэдытава́нага дыскрэдытава́най
дыскрэдытава́нае		 дыскрэдытава́нага дыскрэдытава́ных
Д. дыскрэдытава́наму дыскрэдытава́най дыскрэдытава́наму дыскрэдытава́ным
В. дыскрэдытава́ны (неадуш.)
дыскрэдытава́нага (адуш.)		 дыскрэдытава́ную дыскрэдытава́нае дыскрэдытава́ныя (неадуш.)
дыскрэдытава́ных (адуш.)
Т. дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́най
дыскрэдытава́наю		 дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́нымі
М. дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́най дыскрэдытава́ным дыскрэдытава́ных

Кароткая форма: дыскрэдытава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дыскрэдытава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дыскрэдыту́ецца дыскрэдыту́юцца
Прошлы час
м. дыскрэдытава́ўся дыскрэдытава́ліся
ж. дыскрэдытава́лася
н. дыскрэдытава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.