дыскрэдытава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дыскрэдытава́нне | |
дыскрэдытава́ння | |
дыскрэдытава́нню | |
дыскрэдытава́нне | |
дыскрэдытава́ннем | |
дыскрэдытава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)