чужазе́мшчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
чужазе́мшчына | |
чужазе́мшчыны | |
чужазе́мшчыне | |
чужазе́мшчыну | |
чужазе́мшчынай чужазе́мшчынаю |
|
чужазе́мшчыне |
Крыніцы:
чужазе́мшчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
чужазе́мшчына | |
чужазе́мшчыны | |
чужазе́мшчыне | |
чужазе́мшчыну | |
чужазе́мшчынай чужазе́мшчынаю |
|
чужазе́мшчыне |
Крыніцы:
чужа́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужа́к | чужакі́ | |
чужака́ | чужако́ў | |
чужаку́ | чужака́м | |
чужака́ | чужако́ў | |
чужако́м | чужака́мі | |
чужаку́ | чужака́х |
Крыніцы:
чужало́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужало́жнік | чужало́жнікі | |
чужало́жніка | чужало́жнікаў | |
чужало́жніку | чужало́жнікам | |
чужало́жніка | чужало́жнікаў | |
чужало́жнікам | чужало́жнікамі | |
чужало́жніку | чужало́жніках |
Крыніцы:
чужало́жніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чужало́жніцтва | |
чужало́жніцтва | |
чужало́жніцтву | |
чужало́жніцтва | |
чужало́жніцтвам | |
чужало́жніцтве |
Крыніцы:
чужало́жнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
чужало́жнічаю | чужало́жнічаем | |
чужало́жнічаеш | чужало́жнічаеце | |
чужало́жнічае | чужало́жнічаюць | |
Прошлы час | ||
чужало́жнічаў | чужало́жнічалі | |
чужало́жнічала | ||
чужало́жнічала | ||
Загадны лад | ||
чужало́жнічай | чужало́жнічайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
чужало́жнічаючы |
Крыніцы:
чужамо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужамо́ўнік | чужамо́ўнікі | |
чужамо́ўніка | чужамо́ўнікаў | |
чужамо́ўніку | чужамо́ўнікам | |
чужамо́ўніка | чужамо́ўнікаў | |
чужамо́ўнікам | чужамо́ўнікамі | |
чужамо́ўніку | чужамо́ўніках |
Крыніцы:
чужамо́ўны
прыметнік, адносны
чужамо́ўны | чужамо́ўная | чужамо́ўнае | чужамо́ўныя | |
чужамо́ўнага | чужамо́ўнай чужамо́ўнае |
чужамо́ўнага | чужамо́ўных | |
чужамо́ўнаму | чужамо́ўнай | чужамо́ўнаму | чужамо́ўным | |
чужамо́ўны ( чужамо́ўнага ( |
чужамо́ўную | чужамо́ўнае | чужамо́ўныя ( чужамо́ўных ( |
|
чужамо́ўным | чужамо́ўнай чужамо́ўнаю |
чужамо́ўным | чужамо́ўнымі | |
чужамо́ўным | чужамо́ўнай | чужамо́ўным | чужамо́ўных |
Крыніцы:
чужа́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужа́нін | чужа́не | |
чужа́ніна | чужа́н | |
чужа́ніну | чужа́нам | |
чужа́ніна | чужа́н | |
чужа́нінам | чужа́намі | |
чужа́ніне | чужа́нах |
Іншыя варыянты: чужані́н.
Крыніцы:
чужані́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужані́н | чужа́не | |
чужані́на | чужа́н | |
чужані́ну | чужа́нам | |
чужані́на | чужа́н | |
чужані́нам | чужа́намі | |
чужані́не | чужа́нах |
Іншыя варыянты: чужа́нін.
Крыніцы:
чужані́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
чужані́ца | чужані́цы | |
чужані́цы | чужані́ц | |
чужані́цы | чужані́цам | |
чужані́цу | чужані́ц | |
чужані́цай чужані́цаю |
чужані́цамі | |
чужані́цы | чужані́цах |
Крыніцы: