Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чу́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чу́йка
Р. чу́йкі
Д. чу́йцы
В. чу́йку
Т. чу́йкай
чу́йкаю
М. чу́йцы

Крыніцы: piskunou2012.

Чу́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чу́йкі
Р. Чу́ек
Чу́йкаў
Д. Чу́йкам
В. Чу́йкі
Т. Чу́йкамі
М. Чу́йках

чу́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чу́йна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

чу́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чу́йнасць
Р. чу́йнасці
Д. чу́йнасці
В. чу́йнасць
Т. чу́йнасцю
М. чу́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́йны чу́йная чу́йнае чу́йныя
Р. чу́йнага чу́йнай
чу́йнае		 чу́йнага чу́йных
Д. чу́йнаму чу́йнай чу́йнаму чу́йным
В. чу́йны (неадуш.)
чу́йнага (адуш.)		 чу́йную чу́йнае чу́йныя (неадуш.)
чу́йных (адуш.)
Т. чу́йным чу́йнай
чу́йнаю		 чу́йным чу́йнымі
М. чу́йным чу́йнай чу́йным чу́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́йскі чу́йская чу́йскае чу́йскія
Р. чу́йскага чу́йскай
чу́йскае		 чу́йскага чу́йскіх
Д. чу́йскаму чу́йскай чу́йскаму чу́йскім
В. чу́йскі (неадуш.)
чу́йскага (адуш.)		 чу́йскую чу́йскае чу́йскія (неадуш.)
чу́йскіх (адуш.)
Т. чу́йскім чу́йскай
чу́йскаю		 чу́йскім чу́йскімі
М. чу́йскім чу́йскай чу́йскім чу́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.