Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Чураі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чураі́
Р. Чураё́ў
Д. Чурая́м
В. Чураі́
Т. Чурая́мі
М. Чурая́х

чура́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чура́юся чура́емся
2-я ас. чура́ешся чура́ецеся
3-я ас. чура́ецца чура́юцца
Прошлы час
м. чура́ўся чура́ліся
ж. чура́лася
н. чура́лася
Загадны лад
2-я ас. чура́йся чура́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час чура́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

чура́ць

‘крычаць "чур"’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чура́ю чура́ем
2-я ас. чура́еш чура́еце
3-я ас. чура́е чура́юць
Прошлы час
м. чура́ў чура́лі
ж. чура́ла
н. чура́ла
Загадны лад
2-я ас. чура́й чура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

чурба́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чурба́лка чурба́лкі
Р. чурба́лкі чурба́лак
Д. чурба́лцы чурба́лкам
В. чурба́лку чурба́лкі
Т. чурба́лкай
чурба́лкаю
чурба́лкамі
М. чурба́лцы чурба́лках

Крыніцы: piskunou2012.

чу́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́рка чу́ркі
Р. чу́ркі чу́рак
Д. чу́рцы чу́ркам
В. чу́рку чу́ркі
Т. чу́ркай
чу́ркаю
чу́ркамі
М. чу́рцы чу́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Чу́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чу́ркі
Р. Чу́рак
Чу́ркаў
Д. Чу́ркам
В. Чу́ркі
Т. Чу́ркамі
М. Чу́рках

Чуры́лава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чуры́лава
Р. Чуры́лава
Д. Чуры́лаву
В. Чуры́лава
Т. Чуры́лавам
М. Чуры́лаве

Чуры́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чуры́лавічы
Р. Чуры́лавіч
Чуры́лавічаў
Д. Чуры́лавічам
В. Чуры́лавічы
Т. Чуры́лавічамі
М. Чуры́лавічах

Чуры́лы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чуры́лы
Р. Чуры́л
Чуры́лаў
Д. Чуры́лам
В. Чуры́лы
Т. Чуры́ламі
М. Чуры́лах

чурэ́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чурэ́к чурэ́кі
Р. чурэ́ка чурэ́каў
Д. чурэ́ку чурэ́кам
В. чурэ́к чурэ́кі
Т. чурэ́кам чурэ́камі
М. чурэ́ку чурэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.