чу́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чу́м | чу́мы | |
| чу́ма | чу́маў | |
| чу́му | чу́мам | |
| чу́м | чу́мы | |
| чу́мам | чу́мамі | |
| чу́ме | чу́мах |
Крыніцы:
чу́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чу́м | чу́мы | |
| чу́ма | чу́маў | |
| чу́му | чу́мам | |
| чу́м | чу́мы | |
| чу́мам | чу́мамі | |
| чу́ме | чу́мах |
Крыніцы:
чума́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чума́ | |
| чумы́ | |
| чуме́ | |
| чуму́ | |
| чумо́й чумо́ю |
|
| чуме́ |
Крыніцы:
чума́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чума́к | чумакі́ | |
| чумака́ | чумако́ў | |
| чумаку́ | чумака́м | |
| чумака́ | чумако́ў | |
| чумако́м | чумака́мі | |
| чумаку́ | чумака́х |
Крыніцы:
чумакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чумакава́нне | |
| чумакава́ння | |
| чумакава́нню | |
| чумакава́нне | |
| чумакава́ннем | |
| чумакава́нні |
Крыніцы:
чумакава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| чумаку́ю | чумаку́ем | |
| чумаку́еш | чумаку́еце | |
| чумаку́е | чумаку́юць | |
| Прошлы час | ||
| чумакава́ў | чумакава́лі | |
| чумакава́ла | ||
| чумакава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| чумаку́й | чумаку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| чумаку́ючы | ||
Крыніцы:
чума́цкі
прыметнік, адносны
| чума́цкі | чума́цкая | чума́цкае | чума́цкія | |
| чума́цкага | чума́цкай чума́цкае |
чума́цкага | чума́цкіх | |
| чума́цкаму | чума́цкай | чума́цкаму | чума́цкім | |
| чума́цкі ( чума́цкага ( |
чума́цкую | чума́цкае | чума́цкія ( чума́цкіх ( |
|
| чума́цкім | чума́цкай чума́цкаю |
чума́цкім | чума́цкімі | |
| чума́цкім | чума́цкай | чума́цкім | чума́цкіх | |
Крыніцы:
чума́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| чума́цтва | |
| чума́цтва | |
| чума́цтву | |
| чума́цтва | |
| чума́цтвам | |
| чума́цтве |
Крыніцы:
чумі́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чумі́за | |
| чумі́зы | |
| чумі́зе | |
| чумі́зу | |
| чумі́зай чумі́заю |
|
| чумі́зе |
Крыніцы:
чумі́зны
прыметнік, адносны
| чумі́зны | чумі́зная | чумі́знае | чумі́зныя | |
| чумі́знага | чумі́знай чумі́знае |
чумі́знага | чумі́зных | |
| чумі́знаму | чумі́знай | чумі́знаму | чумі́зным | |
| чумі́зны ( чумі́знага ( |
чумі́зную | чумі́знае | чумі́зныя ( чумі́зных ( |
|
| чумі́зным | чумі́знай чумі́знаю |
чумі́зным | чумі́знымі | |
| чумі́зным | чумі́знай | чумі́зным | чумі́зных | |
Крыніцы:
чумі́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| чумі́чка | чумі́чкі | |
| чумі́чкі | чумі́чак | |
| чумі́чцы | чумі́чкам | |
| чумі́чку | чумі́чкі | |
| чумі́чкай чумі́чкаю |
чумі́чкамі | |
| чумі́чцы | чумі́чках |
Крыніцы: