чумакава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чумакава́нне
Р. чумакава́ння
Д. чумакава́нню
В. чумакава́нне
Т. чумакава́ннем
М. чумакава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)