Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чука́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чука́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

чука́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чука́васць
Р. чука́васці
Д. чука́васці
В. чука́васць
Т. чука́васцю
М. чука́васці

Крыніцы: piskunou2012.

чука́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чука́вы чука́вая чука́вае чука́выя
Р. чука́вага чука́вай
чука́вае		 чука́вага чука́вых
Д. чука́ваму чука́вай чука́ваму чука́вым
В. чука́вы (неадуш.)
чука́вага (адуш.)		 чука́вую чука́вае чука́выя (неадуш.)
чука́вых (адуш.)
Т. чука́вым чука́вай
чука́ваю		 чука́вым чука́вымі
М. чука́вым чука́вай чука́вым чука́вых

Крыніцы: piskunou2012.

чу́канькі

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

чу́каць

‘падскокваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чу́каю чу́каем
2-я ас. чу́каеш чу́каеце
3-я ас. чу́кае чу́каюць
Прошлы час
м. чу́каў чу́калі
ж. чу́кала
н. чу́кала
Загадны лад
2-я ас. чу́кай чу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

чу́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чу́кнуся чу́кнемся
2-я ас. чу́кнешся чу́кнецеся
3-я ас. чу́кнецца чу́кнуцца
Прошлы час
м. чу́кнуўся чу́кнуліся
ж. чу́кнулася
н. чу́кнулася
Загадны лад
2-я ас. чу́кніся чу́кніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час чу́кнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Чуко́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чуко́тка
Р. Чуко́ткі
Д. Чуко́тцы
В. Чуко́тку
Т. Чуко́ткай
Чуко́ткаю
М. Чуко́тцы

чуко́цка-эскімо́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чуко́цка-эскімо́скі чуко́цка-эскімо́ская чуко́цка-эскімо́скае чуко́цка-эскімо́скія
Р. чуко́цка-эскімо́скага чуко́цка-эскімо́скай
чуко́цка-эскімо́скае		 чуко́цка-эскімо́скага чуко́цка-эскімо́скіх
Д. чуко́цка-эскімо́скаму чуко́цка-эскімо́скай чуко́цка-эскімо́скаму чуко́цка-эскімо́скім
В. чуко́цка-эскімо́скі (неадуш.)
чуко́цка-эскімо́скага (адуш.)		 чуко́цка-эскімо́скую чуко́цка-эскімо́скае чуко́цка-эскімо́скія (неадуш.)
чуко́цка-эскімо́скіх (адуш.)
Т. чуко́цка-эскімо́скім чуко́цка-эскімо́скай
чуко́цка-эскімо́скаю		 чуко́цка-эскімо́скім чуко́цка-эскімо́скімі
М. чуко́цка-эскімо́скім чуко́цка-эскімо́скай чуко́цка-эскімо́скім чуко́цка-эскімо́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

чуко́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чуко́цкі чуко́цкая чуко́цкае чуко́цкія
Р. чуко́цкага чуко́цкай
чуко́цкае		 чуко́цкага чуко́цкіх
Д. чуко́цкаму чуко́цкай чуко́цкаму чуко́цкім
В. чуко́цкі (неадуш.)
чуко́цкага (адуш.)		 чуко́цкую чуко́цкае чуко́цкія (неадуш.)
чуко́цкіх (адуш.)
Т. чуко́цкім чуко́цкай
чуко́цкаю		 чуко́цкім чуко́цкімі
М. чуко́цкім чуко́цкай чуко́цкім чуко́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

чу́кча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́кча чу́кчы
Р. чу́кчы чу́кчаў
Д. чу́кчы чу́кчам
В. чу́кчу чу́кчаў
Т. чу́кчай
чу́кчаю		 чу́кчамі
М. чу́кчы чу́кчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.