чура́ць

‘крычаць "чур"’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чура́ю чура́ем
2-я ас. чура́еш чура́еце
3-я ас. чура́е чура́юць
Прошлы час
м. чура́ў чура́лі
ж. чура́ла
н. чура́ла
Загадны лад
2-я ас. чура́й чура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)