чужані́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чужані́н | чужа́не | |
| чужані́на | чужа́н | |
| чужані́ну | чужа́нам | |
| чужані́на | чужа́н | |
| чужані́нам | чужа́намі | |
| чужані́не | чужа́нах |
Іншыя варыянты: чужа́нін.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)