чужамо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужамо́ўнік чужамо́ўнікі
Р. чужамо́ўніка чужамо́ўнікаў
Д. чужамо́ўніку чужамо́ўнікам
В. чужамо́ўніка чужамо́ўнікаў
Т. чужамо́ўнікам чужамо́ўнікамі
М. чужамо́ўніку чужамо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)