чужамо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чужамо́ўнік | чужамо́ўнікі | |
| чужамо́ўніка | чужамо́ўнікаў | |
| чужамо́ўніку | чужамо́ўнікам | |
| чужамо́ўніка | чужамо́ўнікаў | |
| чужамо́ўнікам | чужамо́ўнікамі | |
| чужамо́ўніку | чужамо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)