чужало́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чужало́жнік | чужало́жнікі | |
чужало́жніка | чужало́жнікаў | |
чужало́жніку | чужало́жнікам | |
чужало́жніка | чужало́жнікаў | |
чужало́жнікам | чужало́жнікамі | |
чужало́жніку | чужало́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)