Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіоуыьэюя

Уцё́с

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уцё́с
Р. Уцё́са
Д. Уцё́су
В. Уцё́с
Т. Уцё́сам
М. Уцё́се

уцё́сістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уцё́сістасць
Р. уцё́сістасці
Д. уцё́сістасці
В. уцё́сістасць
Т. уцё́сістасцю
М. уцё́сістасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́сісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́сісты уцё́сістая уцё́сістае уцё́сістыя
Р. уцё́сістага уцё́сістай
уцё́сістае		 уцё́сістага уцё́сістых
Д. уцё́сістаму уцё́сістай уцё́сістаму уцё́сістым
В. уцё́сісты (неадуш.)
уцё́сістага (адуш.)		 уцё́сістую уцё́сістае уцё́сістыя (неадуш.)
уцё́сістых (адуш.)
Т. уцё́сістым уцё́сістай
уцё́сістаю		 уцё́сістым уцё́сістымі
М. уцё́сістым уцё́сістай уцё́сістым уцё́сістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́скі уцё́ская уцё́скае уцё́скія
Р. уцё́скага уцё́скай
уцё́скае		 уцё́скага уцё́скіх
Д. уцё́скаму уцё́скай уцё́скаму уцё́скім
В. уцё́скі (неадуш.)
уцё́скага (адуш.)		 уцё́скую уцё́скае уцё́скія (неадуш.)
уцё́скіх (адуш.)
Т. уцё́скім уцё́скай
уцё́скаю		 уцё́скім уцё́скімі
М. уцё́скім уцё́скай уцё́скім уцё́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

уцікава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уціку́юся уціку́емся
2-я ас. уціку́ешся уціку́ецеся
3-я ас. уціку́ецца уціку́юцца
Прошлы час
м. уцікава́ўся уцікава́ліся
ж. уцікава́лася
н. уцікава́лася
Загадны лад
2-я ас. уціку́йся уціку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уцікава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уцікава́ць

‘даведацца пра што-небудзь, пабачыць каго-небудзь, што-небудзь (уцікаваць каго-небудзь, што-небцдзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уціку́ю уціку́ем
2-я ас. уціку́еш уціку́еце
3-я ас. уціку́е уціку́юць
Прошлы час
м. уцікава́ў уцікава́лі
ж. уцікава́ла
н. уцікава́ла
Загадны лад
2-я ас. уціку́й уціку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уціко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уціко́ўваюся уціко́ўваемся
2-я ас. уціко́ўваешся уціко́ўваецеся
3-я ас. уціко́ўваецца уціко́ўваюцца
Прошлы час
м. уціко́ўваўся уціко́ўваліся
ж. уціко́ўвалася
н. уціко́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. уціко́ўвайся уціко́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уціко́ўваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уці́н уці́ны
Р. уці́ну уці́наў
Д. уці́ну уці́нам
В. уці́н уці́ны
Т. уці́нам уці́намі
М. уці́не уці́нах

Крыніцы: piskunou2012.

уці́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уці́нак уці́нкі
Р. уці́нка уці́нкаў
Д. уці́нку уці́нкам
В. уці́нак уці́нкі
Т. уці́нкам уці́нкамі
М. уці́нку уці́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уціна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уціна́нне
Р. уціна́ння
Д. уціна́нню
В. уціна́нне
Т. уціна́ннем
М. уціна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.