Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ко́нсульскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нсульскі ко́нсульская ко́нсульскае ко́нсульскія
Р. ко́нсульскага ко́нсульскай
ко́нсульскае
ко́нсульскага ко́нсульскіх
Д. ко́нсульскаму ко́нсульскай ко́нсульскаму ко́нсульскім
В. ко́нсульскі (неадуш.)
ко́нсульскага (адуш.)
ко́нсульскую ко́нсульскае ко́нсульскія (неадуш.)
ко́нсульскіх (адуш.)
Т. ко́нсульскім ко́нсульскай
ко́нсульскаю
ко́нсульскім ко́нсульскімі
М. ко́нсульскім ко́нсульскай ко́нсульскім ко́нсульскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нсульства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нсульства ко́нсульствы
Р. ко́нсульства ко́нсульстваў
Д. ко́нсульству ко́нсульствам
В. ко́нсульства ко́нсульствы
Т. ко́нсульствам ко́нсульствамі
М. ко́нсульстве ко́нсульствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нсульстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ко́нсульствую ко́нсульствуем
2-я ас. ко́нсульствуеш ко́нсульствуеце
3-я ас. ко́нсульствуе ко́нсульствуюць
Прошлы час
м. ко́нсульстваваў ко́нсульствавалі
ж. ко́нсульствавала
н. ко́нсульствавала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́нсульствуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ко́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́нт
Р. ко́нта
Д. ко́нту
В. ко́нт
Т. ко́нтам
М. ко́нце

Крыніцы: tsbm1984.

ко́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ко́нта ко́нта
Р. ко́нта ко́нта
Д. ко́нта ко́нта
В. ко́нта ко́нта
Т. ко́нта ко́нта
М. ко́нта ко́нта

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

контакарэ́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. контакарэ́нт
Р. контакарэ́нта
Д. контакарэ́нту
В. контакарэ́нт
Т. контакарэ́нтам
М. контакарэ́нце

Крыніцы: piskunou2012.

контакарэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контакарэ́нтны контакарэ́нтная контакарэ́нтнае контакарэ́нтныя
Р. контакарэ́нтнага контакарэ́нтнай
контакарэ́нтнае
контакарэ́нтнага контакарэ́нтных
Д. контакарэ́нтнаму контакарэ́нтнай контакарэ́нтнаму контакарэ́нтным
В. контакарэ́нтны (неадуш.)
контакарэ́нтнага (адуш.)
контакарэ́нтную контакарэ́нтнае контакарэ́нтныя (неадуш.)
контакарэ́нтных (адуш.)
Т. контакарэ́нтным контакарэ́нтнай
контакарэ́нтнаю
контакарэ́нтным контакарэ́нтнымі
М. контакарэ́нтным контакарэ́нтнай контакарэ́нтным контакарэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

ко́нтра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нтра ко́нтры
Р. ко́нтры ко́нтраў
Д. ко́нтры ко́нтрам
В. ко́нтру ко́нтраў
Т. ко́нтрай
ко́нтраю
ко́нтрамі
М. ко́нтры ко́нтрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

контрабаро́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. контрабаро́на
Р. контрабаро́ны
Д. контрабаро́не
В. контрабаро́ну
Т. контрабаро́най
контрабаро́наю
М. контрабаро́не

Крыніцы: piskunou2012.

контраварыя́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. контраварыя́нтнасць
Р. контраварыя́нтнасці
Д. контраварыя́нтнасці
В. контраварыя́нтнасць
Т. контраварыя́нтнасцю
М. контраварыя́нтнасці

Крыніцы: piskunou2012.