карабо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карабо́к | карабкі́ | |
| карабка́ | карабко́ў | |
| карабку́ | карабка́м | |
| карабо́к | карабкі́ | |
| карабко́м | карабка́мі | |
| карабку́ | карабка́х |
Крыніцы:
карабо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карабо́к | карабкі́ | |
| карабка́ | карабко́ў | |
| карабку́ | карабка́м | |
| карабо́к | карабкі́ | |
| карабко́м | карабка́мі | |
| карабку́ | карабка́х |
Крыніцы:
карабо́ўскі
прыметнік, адносны
| карабо́ўскі | карабо́ўская | карабо́ўскае | карабо́ўскія | |
| карабо́ўскага | карабо́ўскай карабо́ўскае |
карабо́ўскага | карабо́ўскіх | |
| карабо́ўскаму | карабо́ўскай | карабо́ўскаму | карабо́ўскім | |
| карабо́ўскі ( карабо́ўскага ( |
карабо́ўскую | карабо́ўскае | карабо́ўскія ( карабо́ўскіх ( |
|
| карабо́ўскім | карабо́ўскай карабо́ўскаю |
карабо́ўскім | карабо́ўскімі | |
| карабо́ўскім | карабо́ўскай | карабо́ўскім | карабо́ўскіх | |
Крыніцы:
Карабы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Карабы́ | |
| Карабо́ў | |
| Караба́м | |
| Карабы́ | |
| Караба́мі | |
| Караба́х |
кара́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| кара́ва | кара́вей | - |
Крыніцы:
караваджы́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| караваджы́зм | |
| караваджы́зму | |
| караваджы́зму | |
| караваджы́зм | |
| караваджы́змам | |
| караваджы́зме |
Крыніцы:
Карава́ева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Карава́ева | |
| Карава́ева | |
| Карава́еву | |
| Карава́ева | |
| Карава́евам | |
| Карава́еве |
Карава́і
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Карава́і | |
| Карава́яў | |
| Карава́ям | |
| Карава́і | |
| Карава́ямі | |
| Карава́ях |
карава́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карава́й | карава́і | |
| карава́я | карава́яў | |
| карава́ю | карава́ям | |
| карава́й | карава́і | |
| карава́ем | карава́ямі | |
| карава́і | карава́ях |
Крыніцы:
карава́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| карава́йка | карава́йкі | |
| карава́йкі | карава́ек | |
| карава́йцы | карава́йкам | |
| карава́йку | карава́ек | |
| карава́йкай карава́йкаю |
карава́йкамі | |
| карава́йцы | карава́йках |
Крыніцы:
карава́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| карава́йніца | карава́йніцы | |
| карава́йніцы | карава́йніц | |
| карава́йніцы | карава́йніцам | |
| карава́йніцу | карава́йніц | |
| карава́йніцай карава́йніцаю |
карава́йніцамі | |
| карава́йніцы | карава́йніцах |
Крыніцы: