Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

карабо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабо́к карабкі́
Р. карабка́ карабко́ў
Д. карабку́ карабка́м
В. карабо́к карабкі́
Т. карабко́м карабка́мі
М. карабку́ карабка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карабо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карабо́ўскі карабо́ўская карабо́ўскае карабо́ўскія
Р. карабо́ўскага карабо́ўскай
карабо́ўскае		 карабо́ўскага карабо́ўскіх
Д. карабо́ўскаму карабо́ўскай карабо́ўскаму карабо́ўскім
В. карабо́ўскі (неадуш.)
карабо́ўскага (адуш.)		 карабо́ўскую карабо́ўскае карабо́ўскія (неадуш.)
карабо́ўскіх (адуш.)
Т. карабо́ўскім карабо́ўскай
карабо́ўскаю		 карабо́ўскім карабо́ўскімі
М. карабо́ўскім карабо́ўскай карабо́ўскім карабо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Карабы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карабы́
Р. Карабо́ў
Д. Караба́м
В. Карабы́
Т. Караба́мі
М. Караба́х

кара́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
кара́ва кара́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

караваджы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. караваджы́зм
Р. караваджы́зму
Д. караваджы́зму
В. караваджы́зм
Т. караваджы́змам
М. караваджы́зме

Крыніцы: piskunou2012.

Карава́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Карава́ева
Р. Карава́ева
Д. Карава́еву
В. Карава́ева
Т. Карава́евам
М. Карава́еве

Карава́і

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карава́і
Р. Карава́яў
Д. Карава́ям
В. Карава́і
Т. Карава́ямі
М. Карава́ях

карава́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карава́й карава́і
Р. карава́я карава́яў
Д. карава́ю карава́ям
В. карава́й карава́і
Т. карава́ем карава́ямі
М. карава́і карава́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карава́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карава́йка карава́йкі
Р. карава́йкі карава́ек
Д. карава́йцы карава́йкам
В. карава́йку карава́ек
Т. карава́йкай
карава́йкаю		 карава́йкамі
М. карава́йцы карава́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

карава́йніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карава́йніца карава́йніцы
Р. карава́йніцы карава́йніц
Д. карава́йніцы карава́йніцам
В. карава́йніцу карава́йніц
Т. карава́йніцай
карава́йніцаю		 карава́йніцамі
М. карава́йніцы карава́йніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.