карабо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабо́к карабкі́
Р. карабка́ карабко́ў
Д. карабку́ карабка́м
В. карабо́к карабкі́
Т. карабко́м карабка́мі
М. карабку́ карабка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)