карабо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карабо́к | карабкі́ | |
| карабка́ | карабко́ў | |
| карабку́ | карабка́м | |
| карабо́к | карабкі́ | |
| карабко́м | карабка́мі | |
| карабку́ | карабка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)