каламе́сіць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
каламе́шу |
каламе́сім |
2-я ас. |
каламе́сіш |
каламе́сіце |
3-я ас. |
каламе́сіць |
каламе́сяць |
Прошлы час |
м. |
каламе́сіў |
каламе́сілі |
ж. |
каламе́сіла |
н. |
каламе́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
каламе́сь |
каламе́сьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
каламе́сячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламе́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каламе́шаны |
каламе́шаная |
каламе́шанае |
каламе́шаныя |
Р. |
каламе́шанага |
каламе́шанай каламе́шанае |
каламе́шанага |
каламе́шаных |
Д. |
каламе́шанаму |
каламе́шанай |
каламе́шанаму |
каламе́шаным |
В. |
каламе́шаны (неадуш.) каламе́шанага (адуш.) |
каламе́шаную |
каламе́шанае |
каламе́шаныя (неадуш.) каламе́шаных (адуш.) |
Т. |
каламе́шаным |
каламе́шанай каламе́шанаю |
каламе́шаным |
каламе́шанымі |
М. |
каламе́шаным |
каламе́шанай |
каламе́шаным |
каламе́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каламі́т |
каламі́ты |
Р. |
каламі́та |
каламі́таў |
Д. |
каламі́ту |
каламі́там |
В. |
каламі́т |
каламі́ты |
Т. |
каламі́там |
каламі́тамі |
М. |
каламі́це |
каламі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламі́ты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
каламі́ты |
Р. |
каламі́таў |
Д. |
каламі́там |
В. |
каламі́ты |
Т. |
каламі́тамі |
М. |
каламі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
каламка́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каламка́р |
каламка́ры |
Р. |
каламка́ру |
каламка́раў |
Д. |
каламка́ру |
каламка́рам |
В. |
каламка́р |
каламка́ры |
Т. |
каламка́рам |
каламка́рамі |
М. |
каламка́ры |
каламка́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламу́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каламу́т |
Р. |
каламу́ту |
Д. |
каламу́ту |
В. |
каламу́т |
Т. |
каламу́там |
М. |
каламу́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламу́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
каламу́та |
Р. |
каламу́ты |
Д. |
каламу́це |
В. |
каламу́ту |
Т. |
каламу́тай каламу́таю |
М. |
каламу́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.