каламка́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
каламка́р | каламка́ры | |
каламка́ру | каламка́раў | |
каламка́ру | каламка́рам | |
каламка́р | каламка́ры | |
каламка́рам | каламка́рамі | |
каламка́ры | каламка́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)