Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоруыэя

змо́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўкну змо́ўкнем
2-я ас. змо́ўкнеш змо́ўкнеце
3-я ас. змо́ўкне змо́ўкнуць
Прошлы час
м. змо́ўк змо́ўклі
ж. змо́ўкла
н. змо́ўкла
Загадны лад
2-я ас. змо́ўкні змо́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. змо́ўленасць
Р. змо́ўленасці
Д. змо́ўленасці
В. змо́ўленасць
Т. змо́ўленасцю
М. змо́ўленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

змо́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўлены змо́ўленая змо́ўленае змо́ўленыя
Р. змо́ўленага змо́ўленай
змо́ўленае		 змо́ўленага змо́ўленых
Д. змо́ўленаму змо́ўленай змо́ўленаму змо́ўленым
В. змо́ўлены (неадуш.)
змо́ўленага (адуш.)		 змо́ўленую змо́ўленае змо́ўленыя (неадуш.)
змо́ўленых (адуш.)
Т. змо́ўленым змо́ўленай
змо́ўленаю		 змо́ўленым змо́ўленымі
М. змо́ўленым змо́ўленай змо́ўленым змо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўлены змо́ўленая змо́ўленае змо́ўленыя
Р. змо́ўленага змо́ўленай
змо́ўленае		 змо́ўленага змо́ўленых
Д. змо́ўленаму змо́ўленай змо́ўленаму змо́ўленым
В. змо́ўлены (неадуш.)
змо́ўленага (адуш.)		 змо́ўленую змо́ўленае змо́ўленыя (неадуш.)
змо́ўленых (адуш.)
Т. змо́ўленым змо́ўленай
змо́ўленаю		 змо́ўленым змо́ўленымі
М. змо́ўленым змо́ўленай змо́ўленым змо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́ўліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўнік змо́ўнікі
Р. змо́ўніка змо́ўнікаў
Д. змо́ўніку змо́ўнікам
В. змо́ўніка змо́ўнікаў
Т. змо́ўнікам змо́ўнікамі
М. змо́ўніку змо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўніца змо́ўніцы
Р. змо́ўніцы змо́ўніц
Д. змо́ўніцы змо́ўніцам
В. змо́ўніцу змо́ўніц
Т. змо́ўніцай
змо́ўніцаю		 змо́ўніцамі
М. змо́ўніцы змо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўніцкі змо́ўніцкая змо́ўніцкае змо́ўніцкія
Р. змо́ўніцкага змо́ўніцкай
змо́ўніцкае		 змо́ўніцкага змо́ўніцкіх
Д. змо́ўніцкаму змо́ўніцкай змо́ўніцкаму змо́ўніцкім
В. змо́ўніцкі (неадуш.)
змо́ўніцкага (адуш.)		 змо́ўніцкую змо́ўніцкае змо́ўніцкія (неадуш.)
змо́ўніцкіх (адуш.)
Т. змо́ўніцкім змо́ўніцкай
змо́ўніцкаю		 змо́ўніцкім змо́ўніцкімі
М. змо́ўніцкім змо́ўніцкай змо́ўніцкім змо́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўніцтва
Р. змо́ўніцтва
Д. змо́ўніцтву
В. змо́ўніцтва
Т. змо́ўніцтвам
М. змо́ўніцтве

Крыніцы: piskunou2012.