змо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўнік змо́ўнікі
Р. змо́ўніка змо́ўнікаў
Д. змо́ўніку змо́ўнікам
В. змо́ўніка змо́ўнікаў
Т. змо́ўнікам змо́ўнікамі
М. змо́ўніку змо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)