Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоруыэя

змо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ва змо́вы
Р. змо́вы змо́ў
Д. змо́ве змо́вам
В. змо́ву змо́вы
Т. змо́вай
змо́ваю		 змо́вамі
М. змо́ве змо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́віны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. змо́віны
Р. змо́він
Д. змо́вінам
В. змо́віны
Т. змо́вінамі
М. змо́вінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

змо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўлюся змо́вімся
2-я ас. змо́вішся змо́віцеся
3-я ас. змо́віцца змо́вяцца
Прошлы час
м. змо́віўся змо́віліся
ж. змо́вілася
н. змо́вілася
Загадны лад
2-я ас. змо́ўся змо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́віць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўлю змо́вім
2-я ас. змо́віш змо́віце
3-я ас. змо́віць змо́вяць
Прошлы час
м. змо́віў змо́вілі
ж. змо́віла
н. змо́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

змо́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. змо́га
Р. змо́гі
Д. змо́зе
В. змо́гу
Т. змо́гай
змо́гаю
М. змо́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́глы змо́глая змо́глае змо́глыя
Р. змо́глага змо́глай
змо́глае		 змо́глага змо́глых
Д. змо́гламу змо́глай змо́гламу змо́глым
В. змо́глы (неадуш.)
змо́глага (адуш.)		 змо́глую змо́глае змо́глыя (неадуш.)
змо́глых (адуш.)
Т. змо́глым змо́глай
змо́глаю		 змо́глым змо́глымі
М. змо́глым змо́глай змо́глым змо́глых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́жаны змо́жаная змо́жанае змо́жаныя
Р. змо́жанага змо́жанай
змо́жанае		 змо́жанага змо́жаных
Д. змо́жанаму змо́жанай змо́жанаму змо́жаным
В. змо́жаны (неадуш.)
змо́жанага (адуш.)		 змо́жаную змо́жанае змо́жаныя (неадуш.)
змо́жаных (адуш.)
Т. змо́жаным змо́жанай
змо́жанаю		 змо́жаным змо́жанымі
М. змо́жаным змо́жанай змо́жаным змо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

змо́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́жаны змо́жаная змо́жанае змо́жаныя
Р. змо́жанага змо́жанай
змо́жанае		 змо́жанага змо́жаных
Д. змо́жанаму змо́жанай змо́жанаму змо́жаным
В. змо́жаны (неадуш.)
змо́жанага (адуш.)		 змо́жаную змо́жанае змо́жаныя (неадуш.)
змо́жаных (адуш.)
Т. змо́жаным змо́жанай
змо́жанаю		 змо́жаным змо́жанымі
М. змо́жаным змо́жанай змо́жаным змо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

змо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́жаны змо́жаная змо́жанае змо́жаныя
Р. змо́жанага змо́жанай
змо́жанае		 змо́жанага змо́жаных
Д. змо́жанаму змо́жанай змо́жанаму змо́жаным
В. змо́жаны (неадуш.)
змо́жанага (адуш.)		 змо́жаную змо́жанае змо́жаныя (неадуш.)
змо́жаных (адуш.)
Т. змо́жаным змо́жанай
змо́жанаю		 змо́жаным змо́жанымі
М. змо́жаным змо́жанай змо́жаным змо́жаных

Кароткая форма: змо́жана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

змо́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́жна - -

Крыніцы: piskunou2012.