змо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́жаны змо́жаная змо́жанае змо́жаныя
Р. змо́жанага змо́жанай
змо́жанае		 змо́жанага змо́жаных
Д. змо́жанаму змо́жанай змо́жанаму змо́жаным
В. змо́жаны (неадуш.)
змо́жанага (адуш.)		 змо́жаную змо́жанае змо́жаныя (неадуш.)
змо́жаных (адуш.)
Т. змо́жаным змо́жанай
змо́жанаю		 змо́жаным змо́жанымі
М. змо́жаным змо́жанай змо́жаным змо́жаных

Кароткая форма: змо́жана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)