змо́ўніцкі
прыметнік, адносны
| змо́ўніцкі | змо́ўніцкая | змо́ўніцкае | змо́ўніцкія | |
| змо́ўніцкага | змо́ўніцкай змо́ўніцкае |
змо́ўніцкага | змо́ўніцкіх | |
| змо́ўніцкаму | змо́ўніцкай | змо́ўніцкаму | змо́ўніцкім | |
| змо́ўніцкі ( змо́ўніцкага ( |
змо́ўніцкую | змо́ўніцкае | змо́ўніцкія ( змо́ўніцкіх ( |
|
| змо́ўніцкім | змо́ўніцкай змо́ўніцкаю |
змо́ўніцкім | змо́ўніцкімі | |
| змо́ўніцкім | змо́ўніцкай | змо́ўніцкім | змо́ўніцкіх | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)