змо́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўніцкі змо́ўніцкая змо́ўніцкае змо́ўніцкія
Р. змо́ўніцкага змо́ўніцкай
змо́ўніцкае		 змо́ўніцкага змо́ўніцкіх
Д. змо́ўніцкаму змо́ўніцкай змо́ўніцкаму змо́ўніцкім
В. змо́ўніцкі (неадуш.)
змо́ўніцкага (адуш.)		 змо́ўніцкую змо́ўніцкае змо́ўніцкія (неадуш.)
змо́ўніцкіх (адуш.)
Т. змо́ўніцкім змо́ўніцкай
змо́ўніцкаю		 змо́ўніцкім змо́ўніцкімі
М. змо́ўніцкім змо́ўніцкай змо́ўніцкім змо́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)