змо́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўкну змо́ўкнем
2-я ас. змо́ўкнеш змо́ўкнеце
3-я ас. змо́ўкне змо́ўкнуць
Прошлы час
м. змо́ўк змо́ўклі
ж. змо́ўкла
н. змо́ўкла
Загадны лад
2-я ас. змо́ўкні змо́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)