змо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўніца змо́ўніцы
Р. змо́ўніцы змо́ўніц
Д. змо́ўніцы змо́ўніцам
В. змо́ўніцу змо́ўніц
Т. змо́ўніцай
змо́ўніцаю		 змо́ўніцамі
М. змо́ўніцы змо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)