зацеляпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацеляпа́ю |
зацеляпа́ем |
2-я ас. |
зацеляпа́еш |
зацеляпа́еце |
3-я ас. |
зацеляпа́е |
зацеляпа́юць |
Прошлы час |
м. |
зацеляпа́ў |
зацеляпа́лі |
ж. |
зацеляпа́ла |
н. |
зацеляпа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацеляпа́й |
зацеляпа́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацеляпа́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́цемак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́цемак |
за́цемкі |
Р. |
за́цемку |
за́цемкаў |
Д. |
за́цемку |
за́цемкам |
В. |
за́цемак |
за́цемкі |
Т. |
за́цемкам |
за́цемкамі |
М. |
за́цемку |
за́цемках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Заце́мень
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заце́мень |
Р. |
Заце́меня |
Д. |
Заце́меню |
В. |
Заце́мень |
Т. |
Заце́менем |
М. |
Заце́мені |
заце́міць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заце́млю |
заце́мім |
2-я ас. |
заце́міш |
заце́міце |
3-я ас. |
заце́міць |
заце́мяць |
Прошлы час |
м. |
заце́міў |
заце́мілі |
ж. |
заце́міла |
н. |
заце́міла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заце́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́цемка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́цемка |
за́цемкі |
Р. |
за́цемкі |
за́цемак |
Д. |
за́цемцы |
за́цемкам |
В. |
за́цемку |
за́цемкі |
Т. |
за́цемкай за́цемкаю |
за́цемкамі |
М. |
за́цемцы |
за́цемках |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́цемна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
за́цемна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заце́мнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заце́мнены |
заце́мненая |
заце́мненае |
заце́мненыя |
Р. |
заце́мненага |
заце́мненай заце́мненае |
заце́мненага |
заце́мненых |
Д. |
заце́мненаму |
заце́мненай |
заце́мненаму |
заце́мненым |
В. |
заце́мнены (неадуш.) заце́мненага (адуш.) |
заце́мненую |
заце́мненае |
заце́мненыя (неадуш.) заце́мненых (адуш.) |
Т. |
заце́мненым |
заце́мненай заце́мненаю |
заце́мненым |
заце́мненымі |
М. |
заце́мненым |
заце́мненай |
заце́мненым |
заце́мненых |
Кароткая форма: заце́мнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заце́мрыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заце́мру |
заце́мрым |
2-я ас. |
заце́мрыш |
заце́мрыце |
3-я ас. |
заце́мрыць |
заце́мраць |
Прошлы час |
м. |
заце́мрыў |
заце́мрылі |
ж. |
заце́мрыла |
н. |
заце́мрыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заце́мры |
заце́мрыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заце́мрыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.