заце́міць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заце́млю заце́мім
2-я ас. заце́міш заце́міце
3-я ас. заце́міць заце́мяць
Прошлы час
м. заце́міў заце́мілі
ж. заце́міла
н. заце́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час заце́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)