Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

задарэ́мна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
задарэ́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зада́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зада́так зада́ткі
Р. зада́тку зада́ткаў
Д. зада́тку зада́ткам
В. зада́так зада́ткі
Т. зада́ткам зада́ткамі
М. зада́тку зада́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зада́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зада́тачны зада́тачная зада́тачнае зада́тачныя
Р. зада́тачнага зада́тачнай
зада́тачнае		 зада́тачнага зада́тачных
Д. зада́тачнаму зада́тачнай зада́тачнаму зада́тачным
В. зада́тачны (неадуш.)
зада́тачнага (адуш.)		 зада́тачную зада́тачнае зада́тачныя (неадуш.)
зада́тачных (адуш.)
Т. зада́тачным зада́тачнай
зада́тачнаю		 зада́тачным зада́тачнымі
М. зада́тачным зада́тачнай зада́тачным зада́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зада́ткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зада́ткавы зада́ткавая зада́ткавае зада́ткавыя
Р. зада́ткавага зада́ткавай
зада́ткавае		 зада́ткавага зада́ткавых
Д. зада́ткаваму зада́ткавай зада́ткаваму зада́ткавым
В. зада́ткавы (неадуш.)
зада́ткавага (адуш.)		 зада́ткавую зада́ткавае зада́ткавыя (неадуш.)
зада́ткавых (адуш.)
Т. зада́ткавым зада́ткавай
зада́ткаваю		 зада́ткавым зада́ткавымі
М. зада́ткавым зада́ткавай зада́ткавым зада́ткавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зада́ткі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. зада́ткі
Р. задаткаў
Д. задаткам
В. зада́ткі
Т. задаткамі
М. задатках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

за́даўга

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
за́даўга - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

задаўгі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. задаўгі́ задаўга́я задаўго́е задаўгі́я
Р. задаўго́га задаўго́й
задаўго́е		 задаўго́га задаўгі́х
Д. задаўго́му задаўго́й задаўго́му задаўгі́м
В. задаўгі́ (неадуш.)
задаўго́га (адуш.)		 задаўгу́ю задаўго́е задаўгі́я (неадуш.)
задаўгі́х (адуш.)
Т. задаўгі́м задаўго́й
задаўго́ю		 задаўгі́м задаўгі́мі
М. задаўгі́м задаўго́й задаўгі́м задаўгі́х

Крыніцы: piskunou2012.

задаўжа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задаўжа́юся задаўжа́емся
2-я ас. задаўжа́ешся задаўжа́ецеся
3-я ас. задаўжа́ецца задаўжа́юцца
Прошлы час
м. задаўжа́ўся задаўжа́ліся
ж. задаўжа́лася
н. задаўжа́лася
Загадны лад
2-я ас. задаўжа́йся задаўжа́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час задаўжа́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

задаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. задаўле́нне
Р. задаўле́ння
Д. задаўле́нню
В. задаўле́нне
Т. задаўле́ннем
М. задаўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зада́ўленнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зада́ўленнік зада́ўленнікі
Р. зада́ўленніка зада́ўленнікаў
Д. зада́ўленніку зада́ўленнікам
В. зада́ўленніка зада́ўленнікаў
Т. зада́ўленнікам зада́ўленнікамі
М. зада́ўленніку зада́ўленніках

Крыніцы: piskunou2012.