зада́ўленнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зада́ўленнік | зада́ўленнікі | |
| зада́ўленніка | зада́ўленнікаў | |
| зада́ўленніку | зада́ўленнікам | |
| зада́ўленніка | зада́ўленнікаў | |
| зада́ўленнікам | зада́ўленнікамі | |
| зада́ўленніку | зада́ўленніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)