Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даве́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́дзены даве́дзеная даве́дзенае даве́дзеныя
Р. даве́дзенага даве́дзенай
даве́дзенае		 даве́дзенага даве́дзеных
Д. даве́дзенаму даве́дзенай даве́дзенаму даве́дзеным
В. даве́дзены (неадуш.)
даве́дзенага (адуш.)		 даве́дзеную даве́дзенае даве́дзеныя (неадуш.)
даве́дзеных (адуш.)
Т. даве́дзеным даве́дзенай
даве́дзенаю		 даве́дзеным даве́дзенымі
М. даве́дзеным даве́дзенай даве́дзеным даве́дзеных

Кароткая форма: даве́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

даве́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даве́дка даве́дкі
Р. даве́дкі даве́дак
Д. даве́дцы даве́дкам
В. даве́дку даве́дкі
Т. даве́дкай
даве́дкаю		 даве́дкамі
М. даве́дцы даве́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́дкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́дкавы даве́дкавая даве́дкавае даве́дкавыя
Р. даве́дкавага даве́дкавай
даве́дкавае		 даве́дкавага даве́дкавых
Д. даве́дкаваму даве́дкавай даве́дкаваму даве́дкавым
В. даве́дкавы (неадуш.)
даве́дкавага (адуш.)		 даве́дкавую даве́дкавае даве́дкавыя (неадуш.)
даве́дкавых (адуш.)
Т. даве́дкавым даве́дкавай
даве́дкаваю		 даве́дкавым даве́дкавымі
М. даве́дкавым даве́дкавай даве́дкавым даве́дкавых

Крыніцы: piskunou2012.

даве́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даве́днік даве́днікі
Р. даве́дніка даве́днікаў
Д. даве́дніку даве́днікам
В. даве́днік даве́днікі
Т. даве́днікам даве́днікамі
М. даве́дніку даве́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даве́дчык даве́дчыкі
Р. даве́дчыка даве́дчыкаў
Д. даве́дчыку даве́дчыкам
В. даве́дчыка даве́дчыкаў
Т. даве́дчыкам даве́дчыкамі
М. даве́дчыку даве́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

даве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́зены даве́зеная даве́зенае даве́зеныя
Р. даве́зенага даве́зенай
даве́зенае		 даве́зенага даве́зеных
Д. даве́зенаму даве́зенай даве́зенаму даве́зеным
В. даве́зены (неадуш.)
даве́зенага (адуш.)		 даве́зеную даве́зенае даве́зеныя (неадуш.)
даве́зеных (адуш.)
Т. даве́зеным даве́зенай
даве́зенаю		 даве́зеным даве́зенымі
М. даве́зеным даве́зенай даве́зеным даве́зеных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

даве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даве́зены даве́зеная даве́зенае даве́зеныя
Р. даве́зенага даве́зенай
даве́зенае		 даве́зенага даве́зеных
Д. даве́зенаму даве́зенай даве́зенаму даве́зеным
В. даве́зены (неадуш.)
даве́зенага (адуш.)		 даве́зеную даве́зенае даве́зеныя (неадуш.)
даве́зеных (адуш.)
Т. даве́зеным даве́зенай
даве́зенаю		 даве́зеным даве́зенымі
М. даве́зеным даве́зенай даве́зеным даве́зеных

Кароткая форма: даве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

даве́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давязу́ давязё́м
2-я ас. давязе́ш давезяце́
3-я ас. давязе́ давязу́ць
Прошлы час
м. давё́з даве́злі
ж. даве́зла
н. даве́зла
Загадны лад
2-я ас. давязі́ давязі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час давё́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даве́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даве́йванне
Р. даве́йвання
Д. даве́йванню
В. даве́йванне
Т. даве́йваннем
М. даве́йванні

Крыніцы: piskunou2012.

даве́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даве́йваецца даве́йваюцца
Прошлы час
м. даве́йваўся даве́йваліся
ж. даве́йвалася
н. даве́йвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.