даве́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| даве́днік | даве́днікі | |
| даве́дніка | даве́днікаў | |
| даве́дніку | даве́днікам | |
| даве́днік | даве́днікі | |
| даве́днікам | даве́днікамі | |
| даве́дніку | даве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)