вясня́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вясня́нкавы |
вясня́нкавая |
вясня́нкавае |
вясня́нкавыя |
Р. |
вясня́нкавага |
вясня́нкавай вясня́нкавае |
вясня́нкавага |
вясня́нкавых |
Д. |
вясня́нкаваму |
вясня́нкавай |
вясня́нкаваму |
вясня́нкавым |
В. |
вясня́нкавы (неадуш.) вясня́нкавага (адуш.) |
вясня́нкавую |
вясня́нкавае |
вясня́нкавыя (неадуш.) вясня́нкавых (адуш.) |
Т. |
вясня́нкавым |
вясня́нкавай вясня́нкаваю |
вясня́нкавым |
вясня́нкавымі |
М. |
вясня́нкавым |
вясня́нкавай |
вясня́нкавым |
вясня́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
вясня́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вясня́ны |
вясня́ная |
вясня́нае |
вясня́ныя |
Р. |
вясня́нага |
вясня́най вясня́нае |
вясня́нага |
вясня́ных |
Д. |
вясня́наму |
вясня́най |
вясня́наму |
вясня́ным |
В. |
вясня́ны (неадуш.) вясня́нага (адуш.) |
вясня́ную |
вясня́нае |
вясня́ныя (неадуш.) вясня́ных (адуш.) |
Т. |
вясня́ным |
вясня́най вясня́наю |
вясня́ным |
вясня́нымі |
М. |
вясня́ным |
вясня́най |
вясня́ным |
вясня́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вяста́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вяста́лка |
вяста́лкі |
Р. |
вяста́лкі |
вяста́лак |
Д. |
вяста́лцы |
вяста́лкам |
В. |
вяста́лку |
вяста́лак |
Т. |
вяста́лкай вяста́лкаю |
вяста́лкамі |
М. |
вяста́лцы |
вяста́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вясту́н
‘істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вясту́н |
вестуны́ |
Р. |
вестуна́ |
вестуно́ў |
Д. |
вестуну́ |
вестуна́м |
В. |
вестуна́ |
вестуно́ў |
Т. |
вестуно́м |
вестуна́мі |
М. |
вестуне́ |
вестуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вясту́н
‘прадмет; з'ява’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вясту́н |
вестуны́ |
Р. |
вестуна́ |
вестуно́ў |
Д. |
вестуну́ |
вестуна́м |
В. |
вясту́н |
вестуны́ |
Т. |
вестуно́м |
вестуна́мі |
М. |
вестуне́ |
вестуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вясту́нка
‘жанчына’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вясту́нка |
вясту́нкі |
Р. |
вясту́нкі |
вясту́нак |
Д. |
вясту́нцы |
вясту́нкам |
В. |
вясту́нку |
вясту́нак |
Т. |
вясту́нкай вясту́нкаю |
вясту́нкамі |
М. |
вясту́нцы |
вясту́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вясту́нка
‘прадмет; з'ява’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вясту́нка |
вясту́нкі |
Р. |
вясту́нкі |
вясту́нак |
Д. |
вясту́нцы |
вясту́нкам |
В. |
вясту́нку |
вясту́нкі |
Т. |
вясту́нкай вясту́нкаю |
вясту́нкамі |
М. |
вясту́нцы |
вясту́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вясці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вясці́на |
вясці́ны |
Р. |
вясці́ны |
вясці́н |
Д. |
вясці́не |
вясці́нам |
В. |
вясці́ну |
вясці́ны |
Т. |
вясці́най вясці́наю |
вясці́намі |
М. |
вясці́не |
вясці́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.