вясту́н
‘істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вясту́н | вестуны́ | |
| вестуна́ | вестуно́ў | |
| вестуну́ | вестуна́м | |
| вестуна́ | вестуно́ў | |
| вестуно́м | вестуна́мі | |
| вестуне́ | вестуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)