вясту́н
‘прадмет; з'ява’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вясту́н | вестуны́ | |
вестуна́ | вестуно́ў | |
вестуну́ | вестуна́м | |
вясту́н | вестуны́ | |
вестуно́м | вестуна́мі | |
вестуне́ | вестуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)