вясту́нка

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясту́нка вясту́нкі
Р. вясту́нкі вясту́нак
Д. вясту́нцы вясту́нкам
В. вясту́нку вясту́нак
Т. вясту́нкай
вясту́нкаю		 вясту́нкамі
М. вясту́нцы вясту́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)