Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Арэ́шанка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Арэ́шанка
Р. Арэ́шанкі
Д. Арэ́шанцы
В. Арэ́шанку
Т. Арэ́шанкай
Арэ́шанкаю
М. Арэ́шанцы

Арэ́шанкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Арэ́шанкі
Р. Арэ́шанак
Арэ́шанкаў
Д. Арэ́шанкам
В. Арэ́шанкі
Т. Арэ́шанкамі
М. Арэ́шанках

Арэ́шкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Арэ́шкавічы
Р. Арэ́шкавіч
Арэ́шкавічаў
Д. Арэ́шкавічам
В. Арэ́шкавічы
Т. Арэ́шкавічамі
М. Арэ́шкавічах

арэ́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́шкавы арэ́шкавая арэ́шкавае арэ́шкавыя
Р. арэ́шкавага арэ́шкавай
арэ́шкавае
арэ́шкавага арэ́шкавых
Д. арэ́шкаваму арэ́шкавай арэ́шкаваму арэ́шкавым
В. арэ́шкавы (неадуш.)
арэ́шкавага (адуш.)
арэ́шкавую арэ́шкавае арэ́шкавыя (неадуш.)
арэ́шкавых (адуш.)
Т. арэ́шкавым арэ́шкавай
арэ́шкаваю
арэ́шкавым арэ́шкавымі
М. арэ́шкавым арэ́шкавай арэ́шкавым арэ́шкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

арэ́шневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́шневы арэ́шневая арэ́шневае арэ́шневыя
Р. арэ́шневага арэ́шневай
арэ́шневае
арэ́шневага арэ́шневых
Д. арэ́шневаму арэ́шневай арэ́шневаму арэ́шневым
В. арэ́шневы (неадуш.)
арэ́шневага (адуш.)
арэ́шневую арэ́шневае арэ́шневыя (неадуш.)
арэ́шневых (адуш.)
Т. арэ́шневым арэ́шневай
арэ́шневаю
арэ́шневым арэ́шневымі
М. арэ́шневым арэ́шневай арэ́шневым арэ́шневых

Крыніцы: piskunou2012.

арэ́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. арэ́шнік
Р. арэ́шніку
Д. арэ́шніку
В. арэ́шнік
Т. арэ́шнікам
М. арэ́шніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арэ́шнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́шнікавы арэ́шнікавая арэ́шнікавае арэ́шнікавыя
Р. арэ́шнікавага арэ́шнікавай
арэ́шнікавае
арэ́шнікавага арэ́шнікавых
Д. арэ́шнікаваму арэ́шнікавай арэ́шнікаваму арэ́шнікавым
В. арэ́шнікавы (неадуш.)
арэ́шнікавага (адуш.)
арэ́шнікавую арэ́шнікавае арэ́шнікавыя (неадуш.)
арэ́шнікавых (адуш.)
Т. арэ́шнікавым арэ́шнікавай
арэ́шнікаваю
арэ́шнікавым арэ́шнікавымі
М. арэ́шнікавым арэ́шнікавай арэ́шнікавым арэ́шнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арэ́шнікавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. арэ́шнікавыя
Р. арэ́шнікавых
Д. арэ́шнікавым
В. арэ́шнікавыя
Т. арэ́шнікавымі
М. арэ́шнікавых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Арэ́шнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Арэ́шнікі
Р. Арэ́шнікаў
Д. Арэ́шнікам
В. Арэ́шнікі
Т. Арэ́шнікамі
М. Арэ́шніках

Арэ́шніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Арэ́шніца
Р. Арэ́шніцы
Д. Арэ́шніцы
В. Арэ́шніцу
Т. Арэ́шніцай
Арэ́шніцаю
М. Арэ́шніцы