арэ́шнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
арэ́шнікавыя | |
арэ́шнікавых | |
арэ́шнікавым | |
арэ́шнікавыя | |
арэ́шнікавымі | |
арэ́шнікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)