Святазе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Святазе́р’е | |
Святазе́р’я | |
Святазе́р’ю | |
Святазе́р’е | |
Святазе́р’ем | |
Святазе́р’і |
Святазе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Святазе́р’е | |
Святазе́р’я | |
Святазе́р’ю | |
Святазе́р’е | |
Святазе́р’ем | |
Святазе́р’і |
святакра́дны
прыметнік, адносны
святакра́дны | святакра́дная | святакра́днае | святакра́дныя | |
святакра́днага | святакра́днай святакра́днае |
святакра́днага | святакра́дных | |
святакра́днаму | святакра́днай | святакра́днаму | святакра́дным | |
святакра́дны ( святакра́днага ( |
святакра́дную | святакра́днае | святакра́дныя ( святакра́дных ( |
|
святакра́дным | святакра́днай святакра́днаю |
святакра́дным | святакра́днымі | |
святакра́дным | святакра́днай | святакра́дным | святакра́дных |
Крыніцы:
святакра́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
святакра́дства | |
святакра́дства | |
святакра́дству | |
святакра́дства | |
святакра́дствам | |
святакра́дстве |
Крыніцы:
святаму́чанік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
святаму́чанік | святаму́чанікі | |
святаму́чаніка | святаму́чанікаў | |
святаму́чаніку | святаму́чанікам | |
святаму́чаніка | святаму́чанікаў | |
святаму́чанікам | святаму́чанікамі | |
святаму́чаніку | святаму́чаніках |
Крыніцы:
святаму́чаніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
святаму́чаніца | святаму́чаніцы | |
святаму́чаніцы | святаму́чаніц | |
святаму́чаніцы | святаму́чаніцам | |
святаму́чаніцу | святаму́чаніц | |
святаму́чаніцай святаму́чаніцаю |
святаму́чаніцамі | |
святаму́чаніцы | святаму́чаніцах |
Крыніцы:
Святапо́лк
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Святапо́лк | Святапо́лкі | |
Святапо́лка | Святапо́лкаў | |
Святапо́лку | Святапо́лкам | |
Святапо́лка | Святапо́лкаў | |
Святапо́лкам | Святапо́лкамі | |
Святапо́лку | Святапо́лках |
Святапо́лка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Святапо́лка | |
Святапо́лкі | |
Святапо́лцы | |
Святапо́лку | |
Святапо́лкай Святапо́лкаю |
|
Святапо́лцы |
свята́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
свята́р | святары́ | |
святара́ | святаро́ў | |
святару́ | святара́м | |
святара́ | святаро́ў | |
святаро́м | святара́мі | |
святару́ | святара́х |
Крыніцы:
святарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
святарава́нне | |
святарава́ння | |
святарава́нню | |
святарава́нне | |
святарава́ннем | |
святарава́нні |
Крыніцы:
святарава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
святару́ю | святару́ем | |
святару́еш | святару́еце | |
святару́е | святару́юць | |
Прошлы час | ||
святарава́ў | святарава́лі | |
святарава́ла | ||
святарава́ла | ||
Загадны лад | ||
святару́й | святару́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
святару́ючы |
Крыніцы: