Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоя

своеасаблі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
своеасаблі́ва своеасаблівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

своеасаблі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. своеасаблі́васць
Р. своеасаблі́васці
Д. своеасаблі́васці
В. своеасаблі́васць
Т. своеасаблі́васцю
М. своеасаблі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своеасаблі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. своеасаблі́вы своеасаблі́вая своеасаблі́вае своеасаблі́выя
Р. своеасаблі́вага своеасаблі́вай
своеасаблі́вае		 своеасаблі́вага своеасаблі́вых
Д. своеасаблі́ваму своеасаблі́вай своеасаблі́ваму своеасаблі́вым
В. своеасаблі́вы (неадуш.)
своеасаблі́вага (адуш.)		 своеасаблі́вую своеасаблі́вае своеасаблі́выя (неадуш.)
своеасаблі́вых (адуш.)
Т. своеасаблі́вым своеасаблі́вай
своеасаблі́ваю		 своеасаблі́вым своеасаблі́вымі
М. своеасаблі́вым своеасаблі́вай своеасаблі́вым своеасаблі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своекарысліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
своекарысліва - -

своекары́слівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. своекары́слівасць
Р. своекары́слівасці
Д. своекары́слівасці
В. своекары́слівасць
Т. своекары́слівасцю
М. своекары́слівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своекары́слівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. своекары́слівы своекары́слівая своекары́слівае своекары́слівыя
Р. своекары́слівага своекары́слівай
своекары́слівае		 своекары́слівага своекары́слівых
Д. своекары́сліваму своекары́слівай своекары́сліваму своекары́слівым
В. своекары́слівы (неадуш.)
своекары́слівага (адуш.)		 своекары́слівую своекары́слівае своекары́слівыя (неадуш.)
своекары́слівых (адуш.)
Т. своекары́слівым своекары́слівай
своекары́сліваю		 своекары́слівым своекары́слівымі
М. своекары́слівым своекары́слівай своекары́слівым своекары́слівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своеўладна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
своеўладна - -

своеўла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. своеўла́дны своеўла́дная своеўла́днае своеўла́дныя
Р. своеўла́днага своеўла́днай
своеўла́днае		 своеўла́днага своеўла́дных
Д. своеўла́днаму своеўла́днай своеўла́днаму своеўла́дным
В. своеўла́дны (неадуш.)
своеўла́днага (адуш.)		 своеўла́дную своеўла́днае своеўла́дныя (неадуш.)
своеўла́дных (адуш.)
Т. своеўла́дным своеўла́днай
своеўла́днаю		 своеўла́дным своеўла́днымі
М. своеўла́дным своеўла́днай своеўла́дным своеўла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своеўла́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. своеўла́дства
Р. своеўла́дства
Д. своеўла́дству
В. своеўла́дства
Т. своеўла́дствам
М. своеўла́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

своечасо́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
своечасо́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.