Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоя

Свя́дава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Свя́дава
Р. Свя́дава
Д. Свя́даву
В. Свя́дава
Т. Свя́давам
М. Свя́даве

Свя́дзіца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Свя́дзіца
Р. Свя́дзіцы
Д. Свя́дзіцы
В. Свя́дзіцу
Т. Свя́дзіцай
Свя́дзіцаю
М. Свя́дзіцы

свядо́ма

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
свядо́ма свядо́мей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

свядо́масны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свядо́масны свядо́масная свядо́маснае свядо́масныя
Р. свядо́маснага свядо́маснай
свядо́маснае		 свядо́маснага свядо́масных
Д. свядо́маснаму свядо́маснай свядо́маснаму свядо́масным
В. свядо́масны (неадуш.)
свядо́маснага (адуш.)		 свядо́масную свядо́маснае свядо́масныя (неадуш.)
свядо́масных (адуш.)
Т. свядо́масным свядо́маснай
свядо́маснаю		 свядо́масным свядо́маснымі
М. свядо́масным свядо́маснай свядо́масным свядо́масных

Крыніцы: piskunou2012.

свядо́масны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свядо́масны свядо́масная свядо́маснае свядо́масныя
Р. свядо́маснага свядо́маснай
свядо́маснае		 свядо́маснага свядо́масных
Д. свядо́маснаму свядо́маснай свядо́маснаму свядо́масным
В. свядо́масны (неадуш.)
свядо́маснага (адуш.)		 свядо́масную свядо́маснае свядо́масныя (неадуш.)
свядо́масных (адуш.)
Т. свядо́масным свядо́маснай
свядо́маснаю		 свядо́масным свядо́маснымі
М. свядо́масным свядо́маснай свядо́масным свядо́масных

Крыніцы: piskunou2012.

свядо́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. свядо́масць
Р. свядо́масці
Д. свядо́масці
В. свядо́масць
Т. свядо́масцю
М. свядо́масці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свядо́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свядо́мы свядо́мая свядо́мае свядо́мыя
Р. свядо́мага свядо́май
свядо́мае		 свядо́мага свядо́мых
Д. свядо́маму свядо́май свядо́маму свядо́мым
В. свядо́мы (неадуш.)
свядо́мага (адуш.)		 свядо́мую свядо́мае свядо́мыя (неадуш.)
свядо́мых (адуш.)
Т. свядо́мым свядо́май
свядо́маю		 свядо́мым свядо́мымі
М. свядо́мым свядо́май свядо́мым свядо́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свядо́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свядо́мы свядо́мая свядо́мае свядо́мыя
Р. свядо́мага свядо́май
свядо́мае		 свядо́мага свядо́мых
Д. свядо́маму свядо́май свядо́маму свядо́мым
В. свядо́мы (неадуш.)
свядо́мага (адуш.)		 свядо́мую свядо́мае свядо́мыя (неадуш.)
свядо́мых (адуш.)
Т. свядо́мым свядо́май
свядо́маю		 свядо́мым свядо́мымі
М. свядо́мым свядо́май свядо́мым свядо́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свядо́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свядо́цтва свядо́цтвы
Р. свядо́цтва свядо́цтваў
Д. свядо́цтву свядо́цтвам
В. свядо́цтва свядо́цтвы
Т. свядо́цтвам свядо́цтвамі
М. свядо́цтве свядо́цтвах

Крыніцы: piskunou2012.

свяжу́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свяжу́сенькі свяжу́сенькая свяжу́сенькае свяжу́сенькія
Р. свяжу́сенькага свяжу́сенькай
свяжу́сенькае		 свяжу́сенькага свяжу́сенькіх
Д. свяжу́сенькаму свяжу́сенькай свяжу́сенькаму свяжу́сенькім
В. свяжу́сенькі (неадуш.)
свяжу́сенькага (адуш.)		 свяжу́сенькую свяжу́сенькае свяжу́сенькія (неадуш.)
свяжу́сенькіх (адуш.)
Т. свяжу́сенькім свяжу́сенькай
свяжу́сенькаю		 свяжу́сенькім свяжу́сенькімі
М. свяжу́сенькім свяжу́сенькай свяжу́сенькім свяжу́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.