свядо́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
свядо́цтва | свядо́цтвы | |
свядо́цтва | свядо́цтваў | |
свядо́цтву | свядо́цтвам | |
свядо́цтва | свядо́цтвы | |
свядо́цтвам | свядо́цтвамі | |
свядо́цтве | свядо́цтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)