Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоя

све́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. све́да све́ды
Р. све́ды све́д
Д. све́дзе све́дам
В. све́ду све́ды
Т. све́дай
све́даю		 све́дамі
М. све́дзе све́дах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

све́дама

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
све́дама - -

Крыніцы: piskunou2012.

све́дамасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. све́дамасць све́дамасці
Р. све́дамасці све́дамасцяў
све́дамасцей
Д. све́дамасці све́дамасцям
В. све́дамасць све́дамасці
Т. све́дамасцю све́дамасцямі
М. све́дамасці све́дамасцях

Крыніцы: piskunou2012.

све́дам’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. све́дам’е
Р. све́дам’я
Д. све́дам’ю
В. све́дам’е
Т. све́дам’ем
М. све́дам’і

Крыніцы: piskunou2012.

све́дамы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́дамы све́дамая све́дамае све́дамыя
Р. све́дамага све́дамай
све́дамае		 све́дамага све́дамых
Д. све́дамаму све́дамай све́дамаму све́дамым
В. све́дамы (неадуш.)
све́дамага (адуш.)		 све́дамую све́дамае све́дамыя (неадуш.)
све́дамых (адуш.)
Т. све́дамым све́дамай
све́дамаю		 све́дамым све́дамымі
М. све́дамым све́дамай све́дамым све́дамых

Крыніцы: piskunou2012.

све́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. све́дка све́дкі
Р. све́дкі све́дак
Д. све́дцы све́дкам
В. све́дку све́дак
Т. све́дкай
све́дкаю		 све́дкамі
М. све́дцы све́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

све́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. све́дка све́дкі
Р. све́дкі све́дак
Д. све́дку све́дкам
В. све́дку све́дак
Т. све́дкам све́дкамі
М. све́дку све́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

све́дкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́дкавы све́дкавая све́дкавае све́дкавыя
Р. све́дкавага све́дкавай
све́дкавае		 све́дкавага све́дкавых
Д. све́дкаваму све́дкавай све́дкаваму све́дкавым
В. све́дкавы (неадуш.)
све́дкавага (адуш.)		 све́дкавую све́дкавае све́дкавыя (неадуш.)
све́дкавых (адуш.)
Т. све́дкавым све́дкавай
све́дкаваю		 све́дкавым све́дкавымі
М. све́дкавым све́дкавай све́дкавым све́дкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Све́дскае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Све́дскае
Р. Све́дскага
Д. Све́дскаму
В. Све́дскае
Т. Све́дскім
М. Све́дскім

све́дчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. све́дчанне све́дчанні
Р. све́дчання све́дчанняў
Д. све́дчанню све́дчанням
В. све́дчанне све́дчанні
Т. све́дчаннем све́дчаннямі
М. све́дчанні све́дчаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.