све́дчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
све́дчанне | све́дчанні | |
све́дчання | све́дчанняў | |
све́дчанню | све́дчанням | |
све́дчанне | све́дчанні | |
све́дчаннем | све́дчаннямі | |
све́дчанні | све́дчаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)