своеўла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. своеўла́дны своеўла́дная своеўла́днае своеўла́дныя
Р. своеўла́днага своеўла́днай
своеўла́днае		 своеўла́днага своеўла́дных
Д. своеўла́днаму своеўла́днай своеўла́днаму своеўла́дным
В. своеўла́дны (неадуш.)
своеўла́днага (адуш.)		 своеўла́дную своеўла́днае своеўла́дныя (неадуш.)
своеўла́дных (адуш.)
Т. своеўла́дным своеўла́днай
своеўла́днаю		 своеўла́дным своеўла́днымі
М. своеўла́дным своеўла́днай своеўла́дным своеўла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)