Святапо́лк

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Святапо́лк Святапо́лкі
Р. Святапо́лка Святапо́лкаў
Д. Святапо́лку Святапо́лкам
В. Святапо́лка Святапо́лкаў
Т. Святапо́лкам Святапо́лкамі
М. Святапо́лку Святапо́лках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)