Святапо́лка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Святапо́лка
Р. Святапо́лкі
Д. Святапо́лцы
В. Святапо́лку
Т. Святапо́лкай
Святапо́лкаю
М. Святапо́лцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)