свята́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свята́р святары́
Р. святара́ святаро́ў
Д. святару́ святара́м
В. святара́ святаро́ў
Т. святаро́м святара́мі
М. святару́ святара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)