святаму́чанік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. святаму́чанік святаму́чанікі
Р. святаму́чаніка святаму́чанікаў
Д. святаму́чаніку святаму́чанікам
В. святаму́чаніка святаму́чанікаў
Т. святаму́чанікам святаму́чанікамі
М. святаму́чаніку святаму́чаніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)